Is er intelligent leven buiten onze planeet? Het is een vraag die al lang wordt gesteld. Maar het antwoord kennen we eigenlijk al. Even uitgaand van het model van het universum zoals algemeen wordt aanvaard, met ronde planeten, geen platte, maakt ons zonnestelsel deel uit van het sterrenstelsel dat we kennen als het Melkwegstelsel. Binnen dit sterrenstelsel zouden zich al miljarden planetenstelsels bevinden zoals het onze. Dit maakt de kans dat er alleen leven zou bestaan op ons kleine bolleke al erg klein.
Maar het universum, waarvan men de afmetingen niet kent vanwege de beperkingen die huidige apparatuur met zich meebrengen, zou talloze sterrenstelsels als de Melkweg bevatten, allemaal met miljarden planetenstelsels. Dit maakt de kans dat er nergens anders leven zou bestaan onmogelijk. Die vraag is dus beantwoord.
Maar waar is dan het bewijs? Waarom maken zij zich niet bekend? Als je het mij zou vragen dan zou ik zeggen dat zij middels observatie hebben waargenomen hoe onderontwikkeld we als mensheid zijn, met onze kinderachtige oorlogen en vieze politieke spelletjes, een volk van schapen dat achteloos telkens weer in dezelfde val trapt, opgezet door een klein clubje machtswellustelingen die zichzelf zien als Gods geschenk op Aarde en menen het recht hebben om de richting te bepalen voor alle anderen, linksom of rechtsom. Als ik een buitenaards wezen was zou ik hier ook met een wijde boog omheen vliegen.
Dit zou deels zo maar kunnen. Ook is het denkbaar dat er zoiets bestaat als “de Eerste Richtlijn.” Dat zal fans van Star Trek bekend in de oren klinken. Het houdt zoveel in als dat meer ontwikkelde rassen zich niet mengen in de zaken van rassen die nog niet als geheel zijn ontwikkeld tot een bepaald minimum niveau. Tenzij men op het punt staat acties te ondernemen die een schade veroorzaken die ver strekt buiten de grenzen van de planeet.
Het bekendste verhaal zal Roswell zijn. In een notendop, begin juli 1947 zou een vliegend object zijn neergestort in de buurt van het plaatsje Roswell, in New Mexico. Vanaf de luchtmachtbasis in de buurt, het thuis van de enige eenheid die atoombommen kon afwerpen, het 509de, werd een persbericht uitgegeven dat men een vliegende schotel had gevonden en in bezit had. Het haalde de voorpagina van de lokale krant.
Al snel kwam een rectificatie. Het was geen vliegende schotel maar… een weerballon. Ach, die lijken ook zo op elkaar, en vergissen is menselijk, nietwaar…? Het was het begin van een verhaal dat een patroon volgt dat we ondertussen maar al te goed kennen. Er gebeurt iets belangwekkends, er wordt een militair cordon omheen gelegd, er komen de nodige, ongeloofwaardige lulkoekverhalen, de massa trapt er in, en degenen die werkelijk onderzoek doen en hun conclusies delen die haaks staan op de officiële uitleg worden weggezet als dwazen, idioten, complotdenkers. Wappies, in goed Nederlands. Zo ook hier.
Er zijn, 75 jaar later, nog maar weinig getuigen in leven. Zij vertellen hun verhaal. Oordeel zelf.
