Corona strategie: Angst is gewenst

Bijna dagelijks wordt de angst voor de "Coronacrisis" door de media-aandacht aangewakkerd. Het RKI (Robert Koch Instituut) brengt de nieuwe besmettingscijfers meestal zonder concrete referentiewaarden, bijv. het percentage fout-positief geteste personen. Ook wordt niet vermeld dat een infectie - d.w.z. virusdeeltjes die door een coronatest zijn ontdekt - niet hetzelfde is als een Covid-19-ziekte. Uiteindelijk blijft ongeveer 80% van de geïnfecteerde personen symptoomvrij [1]. Daarnaast worden foto's van doodskisten, lijkwagens of graven geënsceneerd als coverfoto's, waardoor de emoties van het publiek worden beïnvloed in plaats van de vermeende "coronasterftecijfers" te relateren aan de dagelijkse sterfgevallen. In Duitsland sterven bijvoorbeeld gemiddeld ruim 2000 mensen per dag.
Beweringen dat corona het zenuwstelsel en andere organen aantast of het Kawasaki syndroom, een acute ontstekingsziekte bij kinderen, veroorzaakt, werden op grote schaal gepubliceerd in de media, zonder te vermelden dat andere besmettelijke ziekten in sommige gevallen ook dergelijke schades kunnen veroorzaken. Elke arts is daarvan op de hoogte, maar dit wordt door de media nauwelijks ter sprake gebracht bij bijv. gewone griepachtige infecties, zodat de burger de indruk krijgt dat deze gevolgschade nieuw is en Corona dus bijzonder gevaarlijk! [2]

De vraag rijst dus: waarom berichten onze media op zo’n angstaanjagende wijze over Corona?
De huidige vaccinatiepraktijk werd in de afgelopen jaren steeds meer bekritiseerd door zowel persoonlijke getuigenissen binnen de bevolking als door wetenschappelijke studies, die voornamelijk gepubliceerd werden door de alternatieve media.
Na de afgewezen vaccinatie tegen de Mexicaanse griep, werden in opdracht van het Duitse ministerie van Volksgezondheid zogenaamde infodemiologische studies [3] uitgevoerd om deze kritiek op de vaccinatiepraktijk te kunnen weerleggen. Infodemiologie is een nieuwe tak van de wetenschap die zich richt op het actief controleren van gezondheidsgegevens en -informatie op het internet. In één van die studies wordt gesuggereerd om de angst voor ziekteverwekkende virussen en bacteriën naar boven te manipuleren met behulp van propagandistische middelen om de bereidheid tot vaccineren te vergroten.
[Studie: “Angst essen Impfbereitschaft auf?” (Eet de angst de bereidheid tot vaccineren op?) https://link.springer.com/article/10.1007/s00103-012-1595-z]

Citaat: „Bovendien is er vaak discussie over de vraag of er zogenaamde 'fear appeals' moeten worden gebruikt om de vaccinatiegraad te verhogen. In dit geval wordt angst bewust getriggerd om een beschermend gedrag te bereiken. Een meta-analyse van het effect van fear appeals laat zien dat deze hoogstwaarschijnlijk tot een gedragsverandering zullen leiden, […]“[4] Andere artikelen met betrekking tot het onderzoeksgebied van de infodemiologie, spreken over meersporenbeleid en gedragscontroles om de vaccinatieparaatheid in bepaalde bevolkingsgroepen te verhogen, met inbegrip van de zogenaamde "Dread-risk-Kommunikationsstrategien" (Nederlands: dreigende risico scenario’s). In een interne strategienota van de Duitse regering wordt de volledig onwetenschappelijke vergelijking met de Spaanse griep zelfs propagandistisch aangeprezen met cijferspelletjes zoals 2019 = 1919 + 1929. Dit is bedoeld als een waarschuwing: De Coronapandemie zal net zo erg zijn als de Spaanse griep en de Grote Depressie samen als ze niet bedwongen kan worden. Ook wordt aanbevolen om oerangsten op te wekken door de nadruk te leggen op de vermeende dood door verstikking en door kinderen, als zogenaamde verspreiders van de infectie, bang te maken dat zij verantwoordelijk kunnen zijn voor de dood van hun grootouders. Dit is de enige manier om de drastische beperkingen van de vrijheid af te dwingen, aldus het document.[5] Ook prof. Drosten weet gedragsveranderingen te bewerkstelligen door middel van angstcommunicatie en noemt deze psychologische strategie in een interview "Disease Awareness" (NL: ziektebewustzijn). Daartoe wil hij het internet als het ware "ontgift" zien door kanalen en sites van zogenaamde "recidivisten" (bijv. vaccinatiecritici en andere voorlichters) te degraderen, zodat ze niet of slechts met moeite worden gevonden. [6] Deze vorm van censuur wordt in de infodemiologie actieve Monitoring (controle van processen) genoemd en maakt deel uit van gezondheid- en crisismanagement [7].
Waarom dergelijke propagandistische middelen moeten worden gebruikt om de angst voor corona op te wekken, kan alleen worden verklaard door te kijken naar de doelen die worden nagestreefd:
Zo is de EU al vóór 2019 begonnen met de ontwikkeling van een routekaart voor vaccinatie.
[https://ec.europa.eu/health/sites/health/files/vaccination/docs/2019-2022_roadmap_en.pdf] [8],
Dit omvat de invoering van een elektronische vaccinatiekaart en de systematische monitoring van de bevolking met betrekking tot hun vaccinatiegedrag en hun houding