Al jarenlang is Gerald Celente een paar keer per week één van mijn favoriete bronnen waar het wereldnieuws en politiek betreft. Hij is trendvoorspeller en oprichter van het tijdschrift Trends Journal, dat al verschijnt sinds 1991, nu wekelijks, meer dan honderd pagina's, geen advertenties, maar voorspellingen over trends op allerlei gebied, financieel, economisch, technologisch en sociaal maatschappelijk.
Hij staat al lang op mijn verlanglijstje voor de rubriek “Maak kennis met...,” maar ik twijfel. Want, als geboren en getogen New Yorker, uit de beruchte volksbuurt The Bronx, neemt Gerald geen blad voor de mond. Je zou zelfs kunnen zeggen dat hij behoorlijk grof gebekt is. Wat ik persoonlijk mag, ik houd van klare taal.
Na een korte en vriendelijke introductie duurt het meestal niet lang voor hij de dwazen die onze wereld naar de kloten helpen gaat betitelen als piemelhoofden, kuttekoppen, klootzakken, eikels, pikzuigers, etc. Veelal betreft het mannen, maar steeds meer gaan vrouwen hun positie opeisen op het politieke wereldtoneel. Vrouwen worden dan wel door hem “teven” genoemd, ergere termen mijdt hij voor vrouwen maar zegt steevast, wanneer het vrouwen betreft “...and I cunt say the other word,” waar hij in plaats van “can't” (=kan niet) duidelijk “cunt” uitspreekt, waarvan de Nederlandse equivalent “kutwijf” zou zijn. En scheldwoorden schijnen harder aan te komen in geschreven dan in gesproken vorm, vandaar mijn aarzeling. Aan zijn informatie ligt het zeker niet.
Maar het gaat vandaag niet om Gerald Celente. Zijn gast is Scott Ritter. De wat oudere en doorgewinterde onderzoeker zal zich zijn naam herinneren als degene die zich als wapeninspecteur, voorafgaand aan de Irak-oorlog vanaf 2003, keerde tegen het vertelsel van de Amerikaanse regering, dat Saddam Hoessein beschikte over massavernietigingswapens, enige tijd later gebruikt als het voorwendsel om het soevereine Irak binnen te vallen. Zijn eerlijkheid werd hem niet in dank afgenomen. Zo gaat dat meestal.
In het interview wordt kort en bondig een overzicht gegeven van gebeurtenissen die uiteindelijk leidden tot het ingrijpen door Rusland in Oekraïne. Hoe kan het zijn dat bijna het hele Westen zich heeft geschaard achter een land dat tot voor kort bekend stond als het meest corrupte land van Europa, en een van de meest corrupte in de wereld? En was Oekraïne niet het land waar de erfenis van het nazi gedachtegoed nog het meest leeft? Vochten we 80 jaar geleden niet tegen de nazi's?
De zogenaamde oorlog tegen het terrorisme was toch een oorlog tegen de zogenaamde terroristische organisatie Al Qaida, later ISIS? Maar het Westen lijkt vergevingsgezind. Zoveel jaren later vochten ze zij aan zij tegen Syrië. De vijand van mijn vijand is mijn vriend?
Was er in Oekraïne niet een staatsgreep in 2014? Werden daar niet 84 mensen belet een pand te verlaten dat in brand werd gestoken, en deze mensen levend verbrandden? Duizenden etnische Russen vermoord, verkracht en gemarteld?
