First published at 10:06 UTC on September 14th, 2022.
Op 12 juni 2019 presenteerde de Commissie Onderzoek naar Geweld in de Jeugdzorg haar eindrapportage. De conclusies waren ontluisterend. Kim Feenstra ging op zoek naar de vorderingen die sindsdien zijn gemaakt binnen de Jeugdzorg en belandde in een c…
MORE
Op 12 juni 2019 presenteerde de Commissie Onderzoek naar Geweld in de Jeugdzorg haar eindrapportage. De conclusies waren ontluisterend. Kim Feenstra ging op zoek naar de vorderingen die sindsdien zijn gemaakt binnen de Jeugdzorg en belandde in een cirkel van verdriet en pijn gedomineerd door geld, macht en onmacht.
Kim Feenstra heeft in haar zoektocht veel betrokkenen gesproken. De verhalen zijn ronduit schokkend te noemen. Jeugdzorg blijkt in veel gevallen een verdienmodel te zijn waar ouders en kinderen de dupe van zijn. Het complexe systeem kent alleen een ingang, maar de uitgang wordt geblokkeerd door alle belanghebbenden die het verdienmodel in stand willen houden. De mensen waar het werkelijk om gaat, de ouders en de kinderen, stuiten op een machtsblok van onmenselijke proporties. Een systeem gedomineerd door geld, macht en onmacht.
On 12 June 2019, the Commission Investigating Violence in Youth Care presented its final report. The conclusions were shocking. Kim Feenstra went in search of the progress that has been made since then within the Youth Care sector and ended up in a circle of sorrow and pain dominated by money, power and impotence.
Kim Feenstra has spoken to many people involved in her search. The stories are downright shocking. In many cases, youth care turns out to be a revenue model that hurts parents and children. The complex system only has an entrance, but the exit is blocked by all stakeholders who want to maintain the revenue model. The people who really matter, the parents and the children, encounter a power bloc of inhuman proportions. A system dominated by money, power and impotence.
LESS