Als die gold’ne Abendsonne

ΩΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΟΙ ΡΟΔΑΚΤΙΝΕΣ

Ώς του Ήλιου οι ροδακτίνες
’ματοβάφαν το βουνό
προχωρούσαν οι στρατιώτες
στην πλαγιά ένα δειλινό. (δίς)

Θλιβερά ήσαν τα τραγούδια
πένθιμη η μουσική
και αργόσυρτο το βήμα
ναί – ήταν νεκρική πομπή!

Μέ την όψι ανταριασμένη
απ’ τής μάχης τον θυμό
κατεβάζαν μέσ’ στον τάφο
έναν σύντροφο νεκρό…

Τρείς φορές ομοβροντήξαν
στον αέρα ντουφεκιές
και τα χέρια ανατείναν
με πολέμου ιαχές.

Στην μητέρα «ο γιός σας», γράφουν
σ’ υστερνό χαιρετισμό
«έχει πέσει για Πατρίδα
για Εθνικοσοσιαλισμό».

Μέσ’ στο σούρουπο οι σημαίες
ανεμίζανε φρικτά
κι απ’ τα χείλη εφτερουγίσαν
τέτοια λόγια μαγικά:

«Μάταια και σύ δεν έχεις
σύντροφέ μας σκοτωθή·
τον Αμάραντο οι θυσίες
ανεβάζουν νικητή.

Η σκιά σου συντροφεύει
κάθε αγώνα μας ιερό
ώσπου το αίμα μας ρυάκι
να γενή και μάς πηχτό.

Οι λαγκαδιές της Θεσσαλίας
Του Μυστρά μας το καστρί
κι οι κορφούλες του Ολύμπου
αυτά ας έχουνε ζωή

Και το Αίμα μας Αιώνιο
και νεκρό είναι Ζωντανό
λάμπει καίει κι αφυπνίζει
νιότη όλο και παλμό!

Κι οι παλμοί είναι του παιάνος
κι η λαμπράδα του Αητού
και ο ύπνος που ταράσσει
του καλοθρεμμένου αστού.»

Ώς του Ήλιου οι ροδακτίνες
εμηνύσαν την Αυγή
στην φωτιά ξαναχυμήξαν
με μια πίστη και μια ορμή!

https://www.armahellas.com/%ce%b5%ce%bc%ce%b2%ce%b1%cf%84%ce%ae%cf%81%ce%b9%ce%b1-%ce%b5%ce%b8%ce%bd%ce%bf%ce%ba%ce%bf%ce%b9%ce%bd%ce%bf%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%8d-%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%b4%ce%ad%cf%83%ce%bc%ce%bf%cf%85/