Prezentowany wywiad odbył się w maju lub w czerwcu br. (nie udało mi się dotrzeć do informacji o dokładnej dacie), został wypuszczony w 3 częściach - niniejsze nagranie to "sklejka" wszystkich 3 części.
Astrid Stuckelberger to pracownik …
Prezentowany wywiad odbył się w maju lub w czerwcu br. (nie udało mi się dotrzeć do informacji o dokładnej dacie), został wypuszczony w 3 częściach - niniejsze nagranie to "sklejka" wszystkich 3 części.
Astrid Stuckelberger to pracownik naukowy, wykadowca akademicki, profesor Nauk Stosowanych. Jest uznanym na świecie ekspertem ds. ewaluacji badań naukowych, zwłaszcza w obszarze oceny i optymalizacji zdrowia, zarządzania kryzysowego, szkoleń w zakresie pandemii oraz zastosowania innowacji technologicznych w medycynie. Od ponad 20 lat współpracuje jako ekspert międzynarodowy wysokiego szczebla z różnymi agencjami ONZ i instytucjami Unii Europejskiej w zakresie publikacji, tworzenia programów i prowadzenia szkoleń.
Laureatka nagrody Sekretarza Generalnego ONZ za całokształt działań, nominowana do udziału w plebiscycie na 100 największych Osobowości w Szwajcarii. Niedawno otrzymała tytuł Honorowego Profesora Instytutu Bioregulacji i Gerontologii Rosyjskiej Akademii Nauk Medycznych.
Astrid jest zastępcą dyrektora Krajowego Programu Badań Nad Starzeniem Się prowadzonego przez Szwajcarską Narodową Fundację Nauki oraz członkinią Towarzystwa Studiów Psychologicznych i Spraw Społecznych. Współzałożycielka i prezes organizacji Geneva International Network on Aging; była wicedyrektor Interdyscyplinarnego Centrum Gerontologii Uniwersytetu w Genewie; była asystentka redaktora Wydziału Zdrowia Psychicznego WHO.
W okresie 1998 - 2000 jako konsultant z ramienia szwajcarskiego Ministerstwa Zdrowia doradzała licznym decydentom politycznym, m.in. członkom Gabinetu Prezydenta, Radcy Stanu w Genewie, oraz personelowi Krajowego Departamentu Zdrowia i Spraw Socjalnych.
W latach 2004 - 2012 była przewodniczącą Komitetu Organizacji Pozarządowych ONZ ds. Starzenia.
W okresie 2007 - 2015 pełniła funkcję Sekretarza Generalnego Międzynarodowego Stowarzyszenia Gerontologii i Geriatrii Regionu Europejskiego.
W latach 2010 - 2014 była wiceprzewodniczącą Komitetu Organizacji Pozarządowych ONZ ds. Statusu Kobiet.
W 1987 r. uzyskała stopień magistra na wydziale Psychologii i Nauk o Wychowaniu Uniwersytetu Genewskiego, następnie w 2000 r. obroniła doktorat w dziedzinie zdrowia populacyjnego na wydziale Studiów Interdyscyplinarnych Uniwersytetu Genewskiego, a w 2014 r. uzyskała tytuł Privat‐Docent w Instytucie Globalnego Zdrowia przy Wydziale Medycyny Uniwersytetu Genewskiego. W międzyczasie otrzymała certyfikat ukończenia programu Międzynarodowe Prawa Człowieka na wydziale Prawa Uniwersytetu Genewskiego.
Autorka 12 książek i ponad 180 artykułów naukowych, raportów i sprawozdań dla UE i ONZ oraz oficjalnych dokumentów z wytycznymi dla rządów.
