Toch is het fijn gelijk te krijgen. Niet omwille van ego. “O, wat ben ik toch geweldig.” Voor mij zijn het meetpunten om te zien waar ik in mijn denken sta ten opzichte van anderen. En bevestiging vanuit de bron is dan natuurlijk het allerbeste.
Waar gaat dit nou weer naar toe?
Afgelopen zaterdag zag ik op de pagina van de NOS een bericht over Roger Waters. Aaaaahhh…. Pink Floyd… Ik ben er mee opgegroeid. De betoverende muziek. Die keer dat ik “Dark Side of the Moon” luisterde nadat ik een “stickie” had gerookt met verkruimelde wierook. Ik was 13. Ik zweefde, liggend op bed. Het was waarschijnlijk mijn eerste, zij het toen nog onbewuste, kennismaking met de kracht van suggestie. Maar ik dwaal af. Zoals zo vaak.
Het genoemde bericht ging over ophef die was ontstaan na een recent concert van Roger in Berlijn. Hij droeg tijdens de show een lange zwarte leren jas en een armband met gekruiste hamers. Het artikel meldt wel dat hij dit symbool al gebruikt “sinds het verschijnen van het album The Wall in 1982.” Nu, 2023, 42 jaar na het uitkomen van het album, en later de film, waarin de hoofdpersoon precies hetzelfde draagt, wordt Roger beticht een antisemiet te zijn.
En dat was ook het eerste dat ik dacht. Huh???
De NOS meldt: “Volgens de politie kan Waters' uniform worden gebruikt om het naziregime te verheerlijken of te rechtvaardigen, wat in Duitsland verboden is. ‘De kleding ziet eruit als de kleding van een SS-officier’, zei een woordvoerder van de politie eerder.”
Maar Waters ligt al langer onder vuur. Niet om zijn muziek. Op 79-jarige leeftijd trekt hij nog altijd volle stadions. Zou het te maken kunnen hebben zijn politiek activisme, en dan met name zijn houding jegens de regering van Israël, zijn kritiek op hun beleid aangaande de Palestijnse bevolking? Israël lijkt in de ogen van de wereld geen kwaad te kunnen doen. “Maar dat is toch dat arme Joodse volk dat zo heeft geleden in de oorlog en daarna?”
Dat is onmiskenbaar zo. Maar dit feit lijkt al heel lang te worden gebruikt als excuus om iedere kritiek, ook al is deze terecht, direct te bestempelen als antisemitisme.
Leden van Forum voor Democratie kunnen erover meepraten.
Maar Judaïsme en zionisme zijn duidelijk twee heel verschillende dingen. En het is het laatste, niet het eerste, waartegen meestal wordt geageerd, in het bijzonder waar het de behandeling betreft van hen van wie ze in de loop van hun bestaan meer en meer land hebben gestolen. En daarover houdt Roger zijn mond niet dicht. Hij is al jarenlang een voorvechter voor de Palestijnse zaak. Onlangs sprak hij nog in ferme bewoordingen de Verenigde Naties toe.
Nu heeft men, eindelijk, na 42 jaar, een stok gevonden om hem mee te slaan. Erg geloofwaardig allemaal…
Het slot van zijn betoog raakte me, waar hij het heeft over de goede raad die zijn moeder hem gaf toen hij vastliep in het leven. Als we uit deze gang naar een nachtmerrie willen komen dan is er voor iedereen werk aan de winkel.
O ja… David Icke… Weet je nog?
